Vorige week was de internationale roeitop voornamelijk op de Rotsee bij Luzern in Switzerland te vinden. Er vonden daar twee toernooien plaats: het Olympisch Kwalificatie Toernooi (OKT) en de World Rowing Cup II (WCII). Ook atleten van de Proteus-Eretes waren aanwezig.

Het OKT begon zondag 22 mei met de finales op dinsdag 24 mei en de Worldcup werd verroeid in het weekend van 27, 18 en 29 mei. Ellen Hogerwerf startte in de Dames Hollandacht (W8+), Chantal Achterberg in de Dames Dubbelvier (W4x), Peter Wiersum als stuurman van de Heren Hollandacht (M8+) en Bart Lukkes in de Lichte mannen skiff (LM1x). Ik reisde af naar Luzern om verslag te doen.

Olympisch Kwalificatie Toernooi
De week begon meteen met waarschijnlijk de belangrijkste race: De kwalificatie van Ellen in de Damesacht voor de Olympische Spelen. Waar zich andere boten zoals de Mannenacht en de Damesdubbelvier al vorig jaar op het WK voor de OS gekwalificeerd hebben, was het voor de Damesacht op het OKT de allerlaatse kans om nog een ticket naar Rio te bemachtigen. De damesachten uit Nederland, Australië, Duitsland, China en Roemenië moesten vechten voor twee startplekjes op de Lagoa Rodrigo de Freitas in Rio, het ging om alles of niets, om de ultieme beloning voor vier jaar harde training. In de zoegenoemde race for lanes op zondag, de race voor de beste baan in de finale, kwam Nederland als tweede na Roemenië over de finish, wat vetrouwen gaf voor de finale. Dinsdag 24 mei om 18:00 uur was het zover: de Damesacht lag aan de start voor de finale. Op Proteus stond de live-stream aan om Ellen te volgen. Na een sterke start van de Nederlanders kwamen we als eerste over de 1000m lijn, helaas waren de roeisters uit Roemenië net wat sterker op de tweede kilometer en kwam Nederland weer als tweede over de finish, wat wel voldoende is voor een uitzending naar de Olympische Spelen! Daarmee heeft Ellen zich als derde Proteër gekwalificeerd!

World Rowing Cup II – “Deze is wel lekker!”
Voor de andere drie deelnemende Proteërs was de Worldcup vooral een laatste krachtmeting voor de Olympische Spelen, omdat de meeste Nederlandse ploegen tijdens de derde worldcup in Polen op trainingskamp zullen zijn.

Bart Lukkes ging ook mee naar Switzerland. Als reserveroeier van de Nederlandse Lichte Mannen Vierzonder moet hij altijd klaar staan om in te vallen als er iemand uitvalt. De Lichte Vierzonder heeft zich ook al gekwalificeerd voor de OS en Bart zal dus als reserve mee gaan naar Rio. Na een wisselvallige voorbereiding in zowel de vier als de skiff kreeg Bartje afgelopen weekend voor het eerst de kans om in Luzern een internationale wedstrijd te roeien in de skiff. Met een vijfde plaats in de voorwedstrijd ging hij niet meteen door naar de halve finale maar kon zich in de herkansing nog naar een plekje in de halve finale roeien. In de halve finale kwam Bart als zesde over de finish, wat een plek in de B-finale opleverde. In de B-finale op zaterdag middag eindigde hij als vijfde, een prima prestatie voor de eerste keer in een wedstrijd tegen de “grote” mensen in een olympisch seizoen.

Sjoerd de Groot, reserve in de zware mannen groep, ging in Luzern niet aan de start. Hij traint samen met Rogier Blink in Nederland voor een mooi potje roeien op de prestigieuze Henley Royal Regatta begin juli.

Chantal Achterberg verscheen in Luzern aan de start met de Dames Dubelvier, al lang verzekerd van een startplekje in Rio. Met een tijd van 06:21.30 roeide Chantal en haar ploeg in de voorwedstrijd als eerste naar de finish en ging meteen door naar de finale. De dubbelvier roeide in de finale op de eerste 500m op een veilige derde plek weg, op de middenste 1000m kwamen afwisselend Australië en China aanvallen, maar met een goede eindsprint zoals we het al van de Nederlandse dames gezien hebben, kwamen zij achter Polen en Duitsland op de derde plek terecht, met een tijd van 06:34.70, twee seconden achter Polen.

Peter Wiersum stuurde de Hollandacht op de eerste Worldcup al naar de winst, maar zonder de sterke concurrentie uit Duitsland en Groot-Brittannië. Op het EK begin mei in Brandenburg eindigte Nederland op een teleurstellende zesde plek. Ging het lukken om in Luzern toch weer op het podium terecht te komen? Of misschien zelfs te winnen? Aangezien de Hollandacht een week eerder op de Hollandia Roeiwedstrijden in Nederland al een flinke schop door een Henley-ploeg uit Amsterdam kreeg, durfde voor het weekend nog niemand een voorspelling te doen. Tot de race for lanes van vrijdag. De Hollandacht kwam als eerste over de lijn met een tijd van 05:30.38. Voor olympisch kampioen Duitsland en voor wereldkampioen Groot-Brittannië. Het nieuwe wedstrijdplan bleek te werken. Vervolgens werd in alle rust op zaterdag een trainingsbaantje gevaren waar de laatste techniekpuntjes geperfectioneerd werden voor de grote finale op zondag. Zondag om 15:03 uur barste het dan los: in de warme lenteregen van de Alpen op vlak water startte de Hollandacht hard weg, eerste op de 500m, eerste op de 1000m, op de derde 500m leek Duitsland weer in te lopen wat keihard opgevangen werd door een geweldige eindsprint. 05:28.56 duurde het feest. Nederland goud, Duitsland zilver, USA brons en Groot-Brittannië op de ondankbare vierde plek. Dit bewijst dat een wedstrijdplan niet zo ingewikkeld hoeft te zijn. Hard starten,voor blijven en uitlopen werkt bij zowel een lompe eerstejaarszwaar als bij de beste roeiers van Nederland.
Dit was ook de eerste overwinning voor Peter in Luzern en de eerste keer dat hij Duitsland versloeg. Met de woorden “Deze is wel lekker!” kwam Pietje tevreden de boot uitgestapt. De kaarten voor de OS zijn daarmee opnieuw gemengd, er is geen duidelijke favoriet meer voor de gouden medailles (voor ons uiteraard wel) en het beloven spannende races te worden in augustus!We feliciteren alle roeiers met hun uitzonderlijke prestaties en wensen heel veel succes met de voorbereiding van het belangrijkste toernooi van hun leven. Wil jij de Olympiërs ook nog een keer succes wensen? Kom dan op donderdag 7 juli naar de uitzwaaiborrel op de Beuk!