Voor Proteus-Eretes zal 2016 herinnerd worden als een historisch jaar op roeigebied. Met drie uitzendingen naar de Olympische Spelen in Rio de Janeiro en twee reserve roeiers voor hetzelfde toernooi was het hemelschblauw goed vertegenwoordigd. Het zijn echter de geweldige prestaties van zowel Peter Wiersum in de hollandacht en Chantal Achterberg in de damesdubbelvier die deze Spelen een glimmend randje geven! Zijn behaalde respectievelijk een Bronzen en een Zilveren medaille bij de Olympische Spelen! Het is de eerste keer dat leden van Proteus-Eretes in twee velden een Olympische medaille winnen. Daarnaast is Chantal Achterberg de eerste Proteëer die twee Olympische medailles heeft behaald. Voor Peter Wiersum is het behalen van een Bronzen medaille een historische prestatie maar 2016 was al een geweldig jaar voor Peter. Eerder het jaar won hij samen met de hollandacht een gouden medaille op de World Cup II en bij de Henley Regatta won hij de The Grand Challenge Cup. Tot slot was er de bijzondere prestatie van Ellen Hogerwerf, met haar plek in de vrouwenacht behaalde zij een zesde plek op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro! Dichterbij huis was er ook een mooie prestatie te vieren op het Wereldkampioenschap op de Willem-Alexanderbaan in Rotterdam. Daar heeft stuurman Diederik van Engelenburg een gouden medaille behaald bij het achtenveld onder de 23!

Vroeg in het seizoen behaalt de oude acht voor het eerst succes op de Head of the River Amstel. Hiermee haalden de mannen met een tijd van 24,06,4 de Blauwe Wimpel naar Delft. Op het WK in Aiguebelette behalen verschillende Proteëers het erevlot. Peter Wiersum haalt in de mannenacht een bronzen plak en een ticket naar de Olympische Spelen. Chantal wint in de vrouwendubbelvier ook het brons en een ticket naar Rio.

Sjoerd de Groot houdt zijn achternaam hoog en mag naar de FISU wereldkampioenschappen in Kazan (Rusland). In de vierzonder behaalt hij een zilveren medaille. Arnoud Greidanus gaat naar de reguliere wereldkampioenschappen in Plovdiv (Bulgarije). Daar haalt hij net als Sjoerd een zilveren plak binnen. Hij echter in de lichte tweezonder. Dit jaar is natuurlijk ook het jaar van de Olympische spelen in London. Met een delegatie van vijf was Proteus-Eretes goed vertegenwoordigd. Ellen Hogerwef had een plek in de dubbeltwee bemachtigd en ging als achtste over de finish. Roeland Lievens kwam in de lichte vierzonder terecht en werd zeker niet onverdienstelijk zesde. Peter Wiersum mocht de Holland Acht weer sturen en ging als vijfde over de finish. Het hoogtepunt waren Chantal Achterberg en Sytske de Groot in de dames acht. Zij gingen er na een spannende race met een bronzen plak naar huis. Rede genoeg om van deze dames ereleden te maken. Met deze gezamenlijke resultaten overhandigd de KNRB de Triton beker aan Proteus-Eretes. We zijn de beste internationaal presterende roeivereniging van Nederland!

Het gaat goed met het damesroeien op Proteus. Ellen Hogerwerf mag eerst naar de wereldkampioenschappen voor onder de 23 op de Bosbaan. Daar haalt ze een bronzen plak in de tweezonder. Vervolgens mag ze iets verder reizen, namelijk naar de wereldkampioenschappen in Bled (Slovenië). Weer mag ze een bronzen medaille aan haar verzameling toevoegen. Inde vierzonder wordt ze derde!

Chantal Achterberg heeft de smaak nog goed te pakken. Ze mag naar het wereldkampioenschap van Lake Karapiro in Nieuw Zeeland. Daar pakt ze in de vierzonder nogmaals goud!

Dit jaar wordt het wereldkampioenschap gehouden in Poznan (Polen). Peter Wiersum stuurt zijn acht mannen naar de derde plaats en behaald een bronzen medaille. Chantal Achterberg en Sytske de Groot nemen plaats in de dames acht en gaan hard. Ze behalen een zilveren medaille. Voor Chantal was dat nog niet genoeg en start datzelfde kampioenschap ook nog in de vierzonder. Daar pakt ze nog even een gouden plak!

Er is hard getraind en Arnoud Greidanus en stuurman Peter Wiersum mogen naar het verre oosten voor de Olympische Spelen. Arnoud helaas als reserve en neemt niet in de boot plaats. Peter wordt vierde in de Holland Acht.

Voor het eerst is het een verenigingsacht gelukt om de blauwe wimpel bij de Head of the River Amstel te winnen.

Met de roeiers Arnoud Greidanus, Alwin Snijders, Tom van den Broek, Marshall Godschalk en Peter Wiersum als stuurman kleurt de lichte mannen acht hemelschblauw. Op het wereldkampioenschap in München blijkt de Delftse (roei)techniek goed van pas te komen en gaan ze als eerste over de finish. Goud!

Bart Sjenitzer en Jasper Bouwmeester weten een plek te bemachtigen in de acht van FISU wereldkampioenschappen van 2004. In Brive-la-Gaillarde behalen ze de zilveren medaille. Het hoogtepunt van het jaar is echter de zilveren plak van Gerritjan Eggenkamp. Tijdens de Olympische spelen in Athene is het één groot feest als de Holland Acht als tweede over de finish gaat.

Judith van Os heeft de smaak te pakken en behaald de zilveren medaille op het wereldkampioenschap in Milaan, Italië. Dit doet ze wederom in de lichte dubbelvier

Judith van Os knalt als tweede over de finish op de wereldkampioenen in Sevilla. Dit doet ze in een lichte dubbelvier. Daarnaast verovert Eric Nguyen een zilveren medaille in de herenacht. Dit doet hij op de FISU wereldkampioenschappen in Nottingham.

Hedi Poot en Carin ter Beek vertrokken in 2001 beide naar het wereldkampioenschap in Luzern. Hedi startte in de lichte dubbelvier en Carin in de vierzonder. Onafhankelijk van elkaar behaalde ze beide een bronzen medaille.

Twee jaar naar haar derde plek in Keulen zit Carin in de damesacht in Sydney. Hier behaald ze de zilveren Olympische medaille! Naast Carin gingen ook Gijs Kind, Niels van der Zwan en Gerritjan Eggenkamp Down Under. De drie zaten alle in de mannenacht en behaalde daar de achtste plaats.

Het eerste internationale succes van Carin ter Beek wordt behaald op het wereldkampioenschap in Keulen. Hier behaald ze een bronzen plak in de vierzonder.

In de lichte dubbelvier gaat Hedi Poot als derde over de finish. Dit levert een bronzen medaille tijdens het wereldkampioenschap in Aiguebelette op. Daarnaast skifft Merlin Vervoorn zichzelf naar de eerste plaats op het podium tijdens de wereldkampioenschappen voor onder de 23 in Milaan.

Met de groei van Proteus-Eretes onstond ook de noodzaak tot een nieuw, groter gebouw dat bij het groeiende Proteus-Eretes zou passen. In 1994 werd hiervoor de bouwcommissie opgericht en een start gemaakt met het maken van plannen voor een nieuw verenigingsgebouw en loods. Na een paar jaar van hard werken met de hele vereniging werd op 4 april 1997 het nieuwe gebouw feestelijk geopend door Erica Terpstra (o.a. oud voorzitter van NOC*NSF) en Gerrit Athmer (oprichter van de V.R.V. Proteus in 1947). Het nieuwe verenigingsgebouw, de Beuk, werd ontworpen door architect Gunnar Daan. In combinatie met de loods, overgenomen van Praxis (de grootste botenloods van Nederland), had Proteus-Eretes daarmee weer een uitstekend gebouw beschikbaar passend bij de ambities van de verening.

Gecoacht door Adriaan Lieszner en met Gerritjan Eggenkamp als reserve behaalt Niels van der Zwan de ultieme overwinning in Atlanta. De gouden medaille in de herenacht op de Olympische spelen! Daarnaast behaalt Merlin Vervoorn een bonzen medaille in de skiff op het wereldkampioenschap voor onder de 23 in Hazewinkel. En behaalt Hedi Poot een zilveren plak in de lichte damesskiff op hetzelfde kampioenschap.

Dat de roeicarrière van Niels van der Zwan nog niet tot een eind is gekomen, bewijst hij op het wereldkampioenschap van Tampere. Daar wint hij in de herenacht een zilveren plak. Daarnaast vaart er op het wereldkampioenschap voor onder de 23 in Groningen een Proteus heren dubbeltwee als tweede over de finish. Gerritjan Eggenkamp en Merlin Vervoorn behalen een zilveren plak.

In de herenacht op het wereldkampioenschap in Indianapolis verovert Niels van der Zwan de zilveren medaille.

Niels van der Zwan vervolgt zijn roeicarrière naar de Olympische spelen in Barcelona. Hier behaalt hij de vijfde plek in de heren vierzonder. Rens Sanders heeft meer succes op het studenten wereldkampioenschap (FISU) in Poznan. In de skiff behaalt hij de gouden medaille.

Op het wereldkampioenschap voor onder de 23, wint Niels van der Zwan een zilveren medaille in de heren vierzonder.

Vanaf de onafhankelijkheid van Proteus begon ook de fusie met Eretes vastere vormen aan te nemen. Samen met Laga en Eretes werd besloten dat drie open verenigingen te veel van het goede zouden zijn (Laga had toen ook de intenties een open studentenvereniging te worden). Een fusie tussen Proteus en Eretes leek toen een logische stap te zijn. Overigens was het niet zo dat de fusie tussen Proteus en Eretes in één klap gebeurd was. Dit was juist een geleidelijk proces met lange discussies over de te voeren verenigingskleuren en naam. Op 6 maart werd het principebesluit tot een fusie goedgekeurd en D.S.R. Proteus-Eretes was een feit. De nieuwe vereniging vestigde zich in het Kruithuis waar Proteus al een aantal jaar gehuisvest was.

Vanaf 1968 begint er een behoorlijk revolutionaire wind door Nederland waaien. Heel belangrijk in deze is de democratiseringsbeweging van de hele universitaire wereld. Met name de SVG de Studenten Vak Beweging, voerde een bijzonder effectieve anti-verenigings campagne door de ontgroeningspraktijken van de verenigingen tot in detail en dus niet al te aantrekkelijk wereldkundig te maken. Gevolg is dat het aantal aanmeldingen voor Virgiel terugloopt en daarmee ook het aantal aanmeldingen voor Proteus. Hierdoor begon Proteus zich af te vragen wat Virgiel nu eigenlijk betekende voor Proteus. Uit een vergadering van het bestuur en oud-bestuursleden van Proteus kwam naar voren dat Proteus het volgende nastreefde: "Het bevorderen van roeien in het algemeen en het wedstrijdroeien in het bijzonder." Na heftige discussies met Virgiel, onder andere over het niet terugbetalen van de oprichtingsgelden, werd er op de huishoudelijke vergadering van 3 juli 1969, positief gestemd op het openstellen van Proteus voor niet-Virgilianen. Proteus was zelfstandig!

Harry Droog wordt, wederom samen met Leendert van Dis in de dubbeltwee, op voordracht van de roeibond door het N.O.C. uitgezonden om in Mexico het Olympisch avontuur aan te gaan. Daar vind Proteus aansluiting op het hoogste niveau, samen weten ze namelijk beslag te leggen op een zilveren Olympische medaille.

Harry Droog start samen met Leendert van Dis (Willem-III) in de dubbeltwee het Wereldkampioenschap in Mexico. Na al een geweldige zegetocht (de Holland beker, de Henley, het Nederlands kampioenschap, het elite nummer H2x op de Koninklijke...) behalen zij hier de gouden medaille.

In 1963 verhuisde Proteus naar het Kruithuis nadat het genoodzaakt was om de toenmalige loods te verlaten. Een deel van het gebouw werd in gebruik genomen als verenigingsgebouw met als botenloods de overnaadse Beuk. Voor de wedstrijdroeiers was het duidelijk wanneer er een goede borrel was geweest: bij een ochtendtraining was te zien dat het bier door de naden van de houten vloer (tevens plafond van de loods) was gekomen en op de boten gedrupt was.

Tijdens de Koninklijke/Holland beker wedstrijden op 17 juni 1962 werd de slag van de lichte acht ziek en Proteus dacht deze wel te kunnen vervangen door een te zware roeier, namelijk de lichte slag van het jaar daarvoor. Men had een anders persoon naar de weging gestuurd, maar Laga tekende protest aan en het bedrog kwam uit. Als straf wordt Proteus tijdens een buitengewone ledenvergadering door de N.R.B. geschorst. Het belangrijkste probleem bleek te zijn dat het bestuur toentertijd niet op de betreffende wedstrijd aanwezig was (iets wat vaker voorkwam) en daardoor totaal niet op de hoogte was van wat er nu precies gebeurd was. De reactie van de Proteus leiding was mede daardoor op zijn zachts gezegd 'hautain' te noemen. Dit maakte de N.R.B. alleen maar bozer waardoor ze tot de voornoemde zware straf kwam. Ternauwernood werd een volledig royement voorkomen dankzij tussenkomst van de KNSRB. Een interne adviescommissie van de oud-leden stelde in haar eindrapport een wetswijziging voor die het bestuur verantwoordelijk stelde voor het aanwezig zijn op wedstrijden van race-roeien met minimaal twee leden. Ondanks deze pijnlijke gebeurtenis heeft Proteus er zeker van geleerd.

"Het draait allemaal om twee dingen: mentaliteit en techniek. Een mentaal goede ploeg kan zonder veel techniek tot resultaten komen, een technische ploeg zonder veel mentaliteit bereikt heel weinig. Die mentaliteit, het is een groot woord en het omvat veel, moet de roeier in de eerste plaats zelf opbrengen. Uit het verleden blijkt steeds weer dat, hoe moeilijker de roeiers het hebben dan zult u moeten roeien voor uw ploeggenoten en uw coach. En heus, uw coach weet het wel. Hebt onvoorwaardelijk vertrouwen in hem, het zal uzelf ten goed komen."

Een essentieel onderdeel van elke roeivereniging is de erkenning door de Nederlandse Roeibond (N.R.B.). Dit werd door Proteus gezien als iets van slechts formele aard en dus snel geregeld. Hoe anders pakte dit uit. Door heibel met ambtenaren en de twee andere Delftse roeiverenigingen wordt Proteus tot vier maal toe geweigerd als N.R.B.-lid. Maar wanneer Proteus op 2 juni 1951 weer wordt geweigerd, schrijft de N.R.B. bij hoge uitzondering een referendum uit waar alle leden hun stem op kunnen uitbrengen. Als alle stemmen binnen zijn op 5 juli 1951 kan de kurk van de fles, Proteus is lid van de N.R.B.. Nu is het niet zo geweest dat Proteus niet op wedstrijden uitkwam in deze moeilijke jaren. Tot 1951 was heel Proteus namelijk ook lid bij RIC in Amsterdam wat wel inhield dat op wedstrijden de Proteus kleuren verruild werden voor die van RIC.

Op een koude winteravond werden 24 mannen intraining genomen op de eerste intrainingsborrel van Proteus.

Het idee voor de roeivereniging Proteus ontstond zoals vele goede ideeën onder de douche bij roeivereniging 'De Delftsche Sport'. Dhr. Athmer, Virgiel- en Corpslid was daar lid, daar het bij Laga onmogelijk was om te fuifroeien. Pratend met zijn roeicompaan Dhr. Fermin kwamen ze na het roeien tot de conclusie dat het mogelijk moest zijn een roeivereniging op te richten voor Virgilianen. Er werd fl1500,- geleend van Virgiel voor een loods. De clubkleuren werden natuurlijk die van Virgiel: blauw en wit. Middels een intekenlijst op Virgiel voor geïnteresseerden kwam men tot 35 potentiële leden. En op 7 juli 1947 was het zover. Athmer regelde een hamer en ging met Fermin (secretaris) en Fontein (penningmeester) op de sociëteit achter een tafel zitten en sprak: 'Ik, Gerrit Athmer, verklaar hierbij de Virgilius Roeivereniging "Proteus" voor opgericht'.

Is er onverhoopt een fout opgedoken op deze pagina? Of mist er een belangrijk onderdeel van onze geschiedenis? Neem dan contact op met [email protected]